Patron

Władysław Ślesicki (1927–2008), reżyser filmowy i scenarzysta, był jednym z czołowych twórców polskiego dokumentu lat 50. i 60. Do najważniejszych filmów dokumentalnych Ślesickiego należą: „Ludzie z pustego obszaru” (1957, wspólnie z Kazimierzem Karabaszem), „Wśród ludzi” (1960), „Płyną tratwy” (1962), „Zanim opadną liście” (1964), czy „Rodzina człowiecza” (1966) nagrodzona m.in. Grand Prix na Festiwalu Filmowym w Wenecji. W 1968 r. zadebiutował jako reżyser filmu fabularnego – były to „Ruchome piaski”.

Jego filmem, który zdobył największą popularność było „W pustyni i w puszczy” z 1973 r. W Polsce obejrzało go ponad 30 mln widzów (drugie miejsce w box office w historii polskiego kina). Zrealizował też filmy fabularne: „Droga daleka przed nami”, opowiadający wojenną historię młodych Powstańców po upadku Powstania Warszawskiego i „Śpiewy po rosie”, a także serial telewizyjny „Lato leśnych ludzi”. Filmy Władysława Ślesickiego były nagradzane na międzynarodowych festiwalach, m.in. w Wenecji (Grand Prix i Złoty Lew św. Marka), Lipsku, Cordobie (Grand Prix), Buenos Aires, Bergamo (Nagroda Główna), Guadalajarze, Oberhausen, Krakowie („Złoty Smok”, „Srebrny Lajkonik”).

W 1969 roku reżyser otrzymał nagrodę indywidualną II stopnia Ministra Kultury i Sztuki, a w roku 1976 odznaczono go Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 roku otrzymał Nagrodę Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitny wkład w rozwój polskiej kinematografii, a pośmiertnie został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej i za osiągnięcia w pracy twórczej na rzecz rozwoju polskiej kinematografii”.

W czasie II wojny światowej Władysław Ślesicki był żołnierzem Szarych Szeregów i uczestnikiem Powstania Warszawskiego.

  «   Wstecz